ค่าศูนย์กลาง คอนโด เก็บน้อยเกินไปก็ไม่เข้าที มากเกินไปก็ไม่ได้
ค่าศูนย์กลางของคอนโด นั้น ขณะเทียบมูลค่ากับบ้านจัดสรรแล้ว จักแพงกว่าอย่างเห็นได้ชัด เนื่องจากว่าโครงการคอนโดฯ จักมีสิ่งที่ให้ความคล่องต่างๆ ที่ใช้ร่วมกันมากกว่า หรือไม่ก็มีเหตุที่ให้ต้องใช้จ่ายมากกว่า เช่น สินจ้างเจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัย, เงินเดือนพนักงานเก็บขยะ, เงินค่าจ้างแม่บ้าน, มูลค่าไฟฟ้าในบริเวณที่เป็นพื้นที่ของส่วนรวม อย่างลิฟต์, บันได, ค่าไฟที่อยู่นอกห้องชุด (ค่าไฟ, แอร์ด้วยกันโทรทัศน์บริเวณล็อบบี้) , ค่าเครื่องมือสิ่งของทำความบริสุทธ์ อื่นๆ
เพราะประจำในวันโอนกรรมสิทธิ์ผู้ซื้อมักจะต้องชำระ “ค่าส่วนกลางล่วงหน้า” ซึ่งทั่วไปแล้วกะๆเอาไว้ 1-2 ปี ส่วนตำแหน่งเท่าไหร่นั้นก็แล้วแต่โครงการจักกำหนด นิติบุคคลอาคารชุดแต่ละแห่งจะมีมาตรการในการจัดเก็บค่าส่วนรวมไม่เหมือนกัน แล้วแต่ข้อบังคับของนิติบุคคลอาคารชุดนั้นๆ เงินจัดเก็บเนื่องด้วยค่าส่วนรวมนี่กฎหมายขีดคั่นให้สามารถนำไปเป็นค่าใช้จ่ายจำพวก “บริการสาธารณะ” ได้ แต่ทั้งนี้ต้องเนื้อๆในกรณีที่ผู้จัดสรรที่ดินได้เขียนรายละเอียดไว้ในแผนการงานโครงการ พร้อมกับวิธีการจัดสรรว่าจักเรียกเก็บมูลค่าบริการสาธารณะจากผู้ซื้อที่ดินจัดแบ่ง ตามอัตราที่ได้รับอนุญาตจากคณะผู้ชี้ขาดจัดสรรที่ดินที่กำหนดไว้ในขั้นตอนการยื่นคำขอแบ่งสรรเท่านั้น
เว้นแต่ว่านี้ยังมีค่าใช้สอยที่เกิดจากการทำงาน หรือไม่การดูแลบริหารการจัดการของทรัพยสมบัติส่วนกลางด้วย เช่นเงินเดือนของผู้จัดการฝ่ายนิติบุคคลอาคารชุด ประโยชน์โทรศัพท์ ค่าน้ำ ค่าไฟ ค่าเครื่องใช้พร้อมด้วยสิ่งของต่างๆ ในสำนักงานนิติบุคคลอาคารชุด กินความค่าครองชีพที่ไม่ประจำ เช่น ค่าปฏิรูประบบไฟฟ้า ประปา เป็นต้น
การงานของเจ้าของห้องชุดคอนโด ที่ต้องปรับปรุงค่าส่วนกลางทุกเดือนส่วนมากรับรู้ กันทั่วไปแล้ว แต่ที่ยังมีปัญหา อยู่บ้างคือข้อสงสัยที่ว่าทำไมค่าส่วนรวมถึงแพงจัง ?
อัตราค่าส่วนกลาง จะถูกหรือแพงขึ้นอยู่กับหลายเหตุหลายที่มา สิ่งอำนวยความสะดวกในโครงการที่มากน้อยไม่เท่ากัน จึงทำให้ค่าสาธารณะแต่ละแผนการไม่เท่ากัน ถ้ามีสิ่งอำนวยความสะดวกมากค่าส่วนกลางก็สูง เรียกว่าใช้มากก็ต้องจ่ายมากทำนองนั้น นอกจากนี้ยังขึ้นอยู่กับระดับหรือว่าหมู่คอนโดด้วย เช่น แผนการไฮเอนด์หรูๆ แน่นอนค่าสาธารณะก็ต้องแพง ก็เพราะว่ามาตรฐานในการบริหารจัดการอาคารไม่ใช่หรือพื้นที่ศูนย์กลางต้องสูงไปตามระดับ จำนวนยูนิตในแต่ละโครงการก็มีผลเช่นกัน โครงการที่จำนวนยูนิตน้อยค่าส่วนกลางจะสูง ก็เพราะว่าตัวหารแบ่งน้อยกว่า
เชื่อได้เลยว่า ถ้าเโจษกได้ทุกคนก็คงเระบือกคอนโดฯ ที่ค่าส่วนกลางถูกกว่าอย่างแน่นอน แต่ในความยิ่งนั้นคอนโดฯ ที่ค่าส่วนกลางต่ำๆ ก็ไม่ใช่คำตอบที่ถูกที่ควรที่สุดเสมอไป เพราะถ้าส่วนกลางมันต่ำเกินไป ก็อาจทำให้การบริหารจัดการ หรือว่าการดูแลอาคาร พร้อมกับพื้นที่ส่วนรวมทำได้ไม่เต็มที่ เหรอบริหารกันไปแบบตามมีตามเกิด ดังหนึ่งสายการบินโลว์คอส ที่จะทำอะไรก็ต้องรัดเข็มขัดไว้ก่อน
แต่เหนือสิ่งอื่นใด ก็คือ แทบจะไม่มีคอนโด ไหนที่ศักยเก็บค่าส่วนรวมได้ 100% เต็มโดยไม่มีการค้างจ่าย ฉะนั้นแล้วค่าส่วนกลางที่จะกำหนดอัตราจัดเก็บไว้แล้ว เอาเข้าแน่แท้ก็ได้ไม่ครบหรือไม่ก็ไม่พอก็มี แต่ถ้าสูงเกินไปก็ไม่ดีเพราะว่าจักเป็นต้นทุนของเจ้าของห้องชุด ยิ่งสมมติว่าเราซื้อเพื่อ ให้เสรีภาพเช่าแล้วค่าใช้จ่ายส่วนนี้มากเกินไปก็จะไปลิดรอนผล ตอบแทนให้ลดลงได้ แนวคิดที่ถูกต้องเกี่ยวกับค่าครองชีพส่วนรวมในกรณีที่เป็น
การซื้อคอนโดฯ เพื่อ ให้เป็นอิสระเช่านั้น ก็คือจะจ่ายมากไม่ก็จ่ายน้อยก็ขึ้นอยู่กับค่าเช่าที่เก็บได้เป็นหลัก ถ้าเก็บค่าเช่าได้น้อย รายจ่ายในส่วนนี้ก็ต้องน้อยตามลงไปด้วย แต่ถ้าเก็บค่าเช่าได้มากถึงค่าส่วนกลาง ค่าส่วนกลางจักสูงไปสักหน่อยก็ไม่เป็นไร แต่ในกรณีที่ซื้อเพื่ออยู่อาศัยเอง อันนี้น่าจักขึ้นอยู่กับความพึงพอใจพร้อมกับความเก่งในการจ่ายมากกว่า อยู่คอนโดแบบหรูก็ต้องยอมรับว่าต้องจ่ายแพงกว่า ถ้าไม่ตะกลามจ่ายแพงก็คงต้องเสาะหาคอนโดฯ ถูกๆ ค่าส่วนกลางต่ำๆ อยู่กันไป
การไม่ชำระค่าส่วนกลางมีผลเสียมากมายต่อเจ้าของร่วมทุกคน ทางที่ดีควรล้างตามกำหนดไปเถอะครับ พร้อมด้วยร่วมกันจัดการจัดการเหรอตรวจสอบบัญชีจะเป็นการดีกว่า การเก็บค่าส่วนรวมของนิติบุคคลเก็บไปก็เพื่อประโยชน์ในการดูแลใช้จ่าย ซ่อมปรับปรุงทรัพย์ศูนย์กลางให้สามารถใช้งานได้นานๆ พร้อมกับทำให้เกิดความสงบเรียบร้อยในที่อยู่อาศัยของเราเอง
ขอขอบคุณ : cmc.co.th
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น